domingo, 22 de diciembre de 2013

FAMILIEKIN ELKARLANEAN

Lehenengo elkarrizketa egin ondorengo gogoeta:

AMA/AITA rolean:

-Nola sentitu naiz aita/amaren paperean elkarrizketan zehar?
Amaren papera egitea, irakaslearen papera egitea baino errazagoa dela uste dut. Gurasoak ez du ardurarik hartu behar horrelako bilera batera dihoanean, irakasleak ordea bai. Izan ere, irakasleak amak duen jokatzeko modura egokitu behar du.
Ni ama bezala, deseroso sentitu naiz nire semeak, Xabierrek, errepikatu behar duela esan didanean. Egoera horren errudun sentiarazi dit irakasleak horregatik azaldu naiz bere aurka. Sentitu dut ama bezala ez dudala balio, irakasleak, amaren papera nola bete behar nuela esango zidala zirudien. Ez nuen uste irakasle batek horrela sentiaraziko zidanik, baina nahiz eta berarekin negoen momentuan nire semea defendatu eta irakaslearen kontra agertu naizen, ohartu naiz amaren rola betetzea ez dela bakarrik semea mantentzea, baizik eta beste erantzukizun batzuk ere suposatzen dituela.

-Nola baloratzen dut irakaslearengandik jaso dudan informazioa?

Irakasleak bileraren zergatia azaltzerako orduan, esateko modu egokia erabili duela uste dut eta eskertu ere egiten diot, izan ere, lehen aipatu bezala, irakaslearen funtzioa betetzea ez da batere erraza, gurasoak mindu daitezkeelako. Gainera guganako enpatia izan du. Nire semeak kurtsoz pasatzeko oraindik ere aukera baduela aipatu dit, modu ezberdinak daudela hori egiteko. Orduan izan da, guk laguntza eskeini behar diogula esan digunean. Hori gaizki hartu dut izan ere lan arazoak ditugu Xabierrek aitak eta biok. Molestatu egin dit irakasleak proposamen horrekin aurrera jarraitzea eta gainera ez du ezertarako balio izan horrenbeste insistitzeak.

-Zein izan da irakaslea bete duen rola (“La relación profesorado-familias” artikuluan oinarritua)?

“La relación profesorado-familias” artikuluan oinarrituz, uste dut, irakasleak “modelo de usuario” papera betetzen duela, hau da, hezitzaile papera. Irakasleak bazekien hasiera batetik zein zen nire semearen testuinguruan gertatzen zena, nola “hezten” genuen Xabier, hau da, bazekien bere aitak ideia tradiziolaka inposatzen zizkiola, zorrotz jokatzen zuela berarekin, eta nire senarrak eta biok oso lanpetuan genbiltzala, asko bidaiatzen genuela lanagatik eta ez geniola nahiko arreta jartzen, ez genuela denbora pasatzen berarekin. Gainera berak bileraren berri eman ostean, gure iritziak, esperientziak ... entzun eta ulertzen saiatu da.


MAISU/MAISTRA rolean:

Lehenengo elkarrizketa egiterakoan ez dut irakasle rola egiteko aukera izan. Izan ere, hiru taldekide besterik ez gara eta denbora faltagatik ezin izan ditugu hiru grabaketa egin. Baina bigarren elkarrizketa egiterako orduan, nire kasuan lehenengoa, nire taldekideek haien role-playing-a hobetzeko kontuan hartu dituzten teknikak, nik ere erabili ditut.

Bigarren elkarrizketa egin ondorengo gogoeta:

-Zeintzuk dira hobetzeko geratzen zaizkidan aspektuak familiekin elkarlanean aritzean?

Noski. Oraindik hobetzeko aspektu asko daude, adibidez, urduritasuna kontrolatzeko gestualitate egokia erabiltzea, gai ezberdinen aurrean zer jarrera hartu erabakitzea, esateko modua edo adierazpen egokia erabiltzea, gurasoak minduta sentitu ez daitezen. Egia da, bigarren elkarrizketa honetan teknika ezberdinak erabili ditugula eta grabaketa egin aurretik dena ongi antolatua eta prestatua geneukala, hala nola, aitak hasieran erreakzio negatiboa izatetik positiboa edukitzera pasako zela, irakasleak gurasoaren aurrean jarraitu beharreko prozedura, beti ere errespetuarekin jokatuz.

-Zertaz ohartu naiz ikaskuntza esperientzia hau burutu ondoren? Zertan lagundu nau esperientzia honek aurretik nituen aurreiritziak aldatzen edo birplanteatzen?

Egia esan, horrelako ekintzak burutzeak asko laguntzen du eta irakasle izanik, familiekin elkarlanean aritzean, aspektu asko dira kontuan hartu beharrekoak. Hasteko, gurasoekiko harremana oso garrantzitsua da. Izan ere, ikaslea inguratzen duten gizarteko bi erakunde garrantzitsuenen artean harreman edo lotura bat egon behar duelako. Bestela gatazkak sortu daitezke eta horrek haurra kaltetzeko besterik ez du balio. Bestalde, berriz errepikatu behar dut, irakaslearen lana guraso bilera batean oso zaila dela, ez bait dakigu gurasoak zer jarrera agertuko duen azalduko diozunaren aurrean. Gainera, kasu askotan gurasoak ez dira bere semearen hezkuntzaz arduratzen, ez dute haien aldetik esfortzurik jartzen haurraren eskola errendimendua hobea izan dadin. Uste dut irakasleei ordaintzea gehienetenez, haien bakarrik direla haien semeen arduradun, eta hori ez da horrela, izan ere, ikasleek beren bizitzako denbora gehiena etxean ematen dute eta ez eskolan. Azkenik, esan behar dut, gainerako pertsonen iritziak entzuten eta errespetatzen jakitea beharrezkoa dela. Hau guztia da ikaskuntza esperientzia burutu ondoren ohartu naizenaz.

GARAZI GALIANA

No hay comentarios:

Publicar un comentario